Column Arnaud Booij: ‘Banken als belastinginspecteur?’

Ondernemingsrecht 2020
Aflevering 11

De kranten staan er vol mee: de compliance-regels voor banken zijn zo streng dat ze ook zouden moeten controleren of hun cliënten netjes belasting betalen. En als ze een fout maken, leidt dat tot een torenhoge boete! “Belachelijk”, werd er geschreven in de fiscale pers, “schoenmaker hou je bij je leest”! Dat kan toch niet waar zijn? Het is ook niet waar.

Wat is er aan de hand? Financiële instellingen moeten in het kader van hun cliëntenonderzoek zogenoemde “integriteitsrisico’s” onderzoeken. Dit betreft onder andere het risico dat cliënten zich niet houden aan wet- en regelgeving (waaronder het risico op witwassen) of dat er een risico is dat cliënten maatschappelijk onbetamelijk gedrag veroorzaken, waardoor er ernstige risico’s voor de financiële instelling of het financiële systeem ontstaan. Hieronder vallen ook fiscale integriteitsrisico’s. Deze onderzoeksplicht is vergelijkbaar met die van trustkantoren onder de Wtt 2018 (zie ook de DNB Consultatie Good practices fiscale integriteitsrisico’s trustkantoren van februari 2019). Het gaat dan om het risico dat de cliënt betrokken is bij een belastingfraude of niet aanvaardbare ontwijking van belasting. Dit betekent niet dat de financiële instellingen moeten onderzoeken of hun cliënten netjes hun belastingaangifte doen, maar wel of het soort cliënten bepaalde risico’s met zich dragen. Deze afwegingen moeten ze in een beleid vastleggen.

Lees de gehele column hier.